FASE12_Test2

In deze fase worden de laatste 3 conceptgroepen aan de cliënt voorgelegd. Op basis van een gesprek gedurende het gebruik van elk van deze conceptgroepen wordt een beslissing gemaakt. De beslissing gebeurd door de cliënt zelf. Hij beslist welk systeem het best bij hem past.

Concept1 - zwenkarm
Dit concept wordt heel goed bevonden door onze cliënt. Het brengt de bagage namelijk voor de cliënt. Via een kleine inspanning brengt hij de bagage voor zich. Daar kan hij zijn rugzak eraf halen indien nodig of gewoon naar zich toe draaien.

+
perfecte invulling nood(bagage VOOR cliënt brengen)
eenvoudig
snel
onopvallend

-
uitzwenken
arm nog tekort, ideaal = +/- 50cm
bevestiging?
wiel kan hinder vormen

Concept2 - haak
Dit concept wordt eerder lastig en ingewikkeld ondervonden. Dit omdat de cliënt op verschillende manieren de bagage naar voor kan brengen. Bovendien is de inspanning groot aangezien de bagage over het hoofd of de schouder moet getild worden. Het terug plaatsen van de rugzak vormt eveneens een probleem: 'Hoe vindt hij de juiste plaats waar de rugzak moet aangehangen worden?'

+
eenvoudig: bevestiging
weinig extra elementen

-
inspanning
oriëntatie cliënt
sturing handeling: verwarring(naar voor brengen bagage)

Concept3 - rail
Deze oplossing vindt onze cliënt eveneens goed, doch niet in die mate als van concept1. De rail biedt een goede oplossing om op een compacte manier de zwenkarm te vergroten. Daarom wordt deze zelfs even getest in combinatie met concept1. Ondanks deze oplossing blijft het echter moeilijk de bagage te grijpen of in het zicht te krijgen.

+
compacte oplossing

-
bereikbaarheid

DEADLINE1

FASE11_Exploratie na test1

Nadat beide testdelen zijn uitgevoerd komen we uit op een drietal gefilterde concepten:

• Bagage achteraan rolstoel
• Bagage aan steunen vooraan rolstoel
• Bagage onder zitvlak

Een vierde kan (experimenteel) overwogen worden: Aanpasbare rugzak voor- of achteraan
Schetsen voor bagage onder rolstoel:

TESTFASE01_test1_vervolg

Met de oplossingen voor de rolstoeltas die we uit de eerste testfase gehaald hadden, werd naar het Dominiek Savio Instituut gestapt om deze mogelijkheden te onderzoeken bij de eindcliënt.

Aangezien onze nieuwe cliënt (zie vorige post) een ander model van rolstoel heeft, konden enkele oplossingen reeds geschrapt worden. De oplossingen die wel nog mogelijk waren werden voorgelegd aan en getest met de cliënt.

Gebruik makend van voetsteun

Deze oplossing blijkt nog altijd mogelijk te zijn. Zowel wanneer het maquetje op A4-grootte liggend of staand op die positie werd gehouden ondervond de cliënt geen hinder bij het rijden. Ook het zicht van de cliënt werd hierdoor niet belemmerd.

Het uithalen van gereedschap uit het maquetje vormde geen probleem voor de cliënt, net als het terug wegsteken van dit gereedschap.

Gebruik makend van ruimte onder de zitting van de rolstoel

Bij onze oorspronkelijke ideeën hadden we ook een tweetal opties waarbij we gerbuik maakten van de vrije ruimte onder de zitting van de rolstoel en waarbij het gereedschap kon bovengehaald worden tussen de benen van de cliënt.

Doordat de breedte van de voetsteun van deze rolstoel kleiner is als die van het andere merk, is er minder ruimte tussen de benen van de cliënt, waardoor dit idee ook geschrapt kon worden.



De vrije ruimte onder de zitting kunnen we nog gebruiken, enkel de manier van het gereedschap eruit halen dient op een andere manier te gebeuren.

Doordat er ruimte genoeg is langs de zijkant van de rolstoel kan dit via die weg gebeuren. We kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat de cliënt het gerief naast zich kan brengen door een trekbeweging. Daarna kan hij de rolstoeltas openen en het nodige gerief eruit halen. Indien de rolstoeltas niet meer nodig is kan hij deze weer onder zijn rolstoel duwen.




Gebruik makend van de vrije ruimte aan het wiel

Het idee van gebruik te maken van de as van het grote wiel om daar iets aan te bevestigen kan ook geschrapt worden. Dergelijk systeem hindert de cliënt immers bij het zelfstandig voortduwen van de rolstoel. Daarenboven zorgt het ervoor dat de rolstoel breder wordt, waardoor de cliënt met zijn rolstoel niet meer door sommige deuropeningen kan.

Gebruik makend van de vrije ruimte achter de rolstoel

Het blijft zo dat achter de rolstoel het meest vrije ruimte is. Daarom ook dat de cliënt tot op heden zijn rugzak daar bevestigt: er is voldoende ruimte, hij kan het daar de hele dag laten hangen en het hindert hem niet. Grote nadeel is dat hijzelf moeilijk bij zijn gerief kan wanneer hij het nodig heeft.

We kunnen die vrije ruimte achteraan ook benutten en ervoor zorgen dat de cliënt zijn gerief makkelijk naar voor kan brengen. Uit de tests bleek immers dat de cliënt makkelijk aan de zijkant van zijn rolstoel kan grijpen, waardoor hij zijn gerief bijvoorbeeld naast zich kan brengen en zo makkelijk het nodige gereedschap kan uithalen.

Uiteindelijk werd ook nog eens nagegaan en gevraagd of de cliënt gebruik zou willen/kunnen maken van het systeem om een rugzak vooraan te dragen. Nadelen die de cliënt hierbij ondervond waren een beperkter zicht, een "zwaar gewicht" dat voortdurend op zijn schouders of zijn schoot weegt en het hinderend effect wanneer de cliënt een taak wil uitvoeren met zijn handen voor zich.

Daarnaast werd ook nog eens nagegaan of de cliënt iets dat zich achter hem bevond over zijn hoofd naar voor kon brengen, ook dit bleek moeilijk te gaan.